Spontaan bezoek van de ‘juf’

Tijdens de lockdown en de sluiting van de scholen heb ik ervoor gekozen om mijn werkzaamheden zó ver te minimaliseren dat ik thuis kon zijn met de kindjes (het heeft wat voeten in aarde en we moeten er wat voor laten, maar ik prijs mezelf ontzettend gelukkig dat het een optie is). Volledige aandacht thuis dus en zo min mogelijk gedoe met opvang en werken met de kinderen om me heen (wat overigens ook niet echt haalbaar is als therapeut zijnde).

Vandaag weer een dag tijdens de lockdown.

Papa is naar zijn werk (die kan niet thuis werken) en wij zijn de ochtend creatief gestart met knutselen aan de keukentafel. Heerlijk verven en kleien, waarna we al spelend zijn verhuisd naar de rest van de aangrenzende woonkamer. Ondertussen hebben we van de keukentafel een tent gemaakt met dekens en die hebben we gevuld met heerlijke sierkussens van de bank. De rest van de dekens en kussens vormen ondertussen een ‘kruimelpad’ van de bank naar de eettafel. Tussen de eettafel en de bank in ligt een groot speelkleed met daarnaast een flinke bak met auto’s en een bak met blokken en huisjes om te bouwen. Hiervan ligt de inhoud verspreid over het kleed én door de rest van de woonkamer. Achter de bank liggen nog wat restanten van de creatieve ochtend in de speelhoek van de jongens, omdat we hebben besloten dit later verder op te ruimen. Ondertussen staat de broodbakmachine de geur van vers brood te verspreiden en staat de vaat van het ontbijt nog te wachten om ingeladen te worden. De jongens lopen ieder met een stokpaard door de kamer, de één met een tijgermasker en de ander met een brandweerhelm op zijn hoofd. Waarschijnlijk heb ik zelf nog een verdwaald masker in mijn haar hangen en wat verfresten op mijn wangen zitten, maar hier ben ik me tegenwoordig niet meer zo bewust van.

Op de achtergrond galmt Nijntje door de speakers en we dansen en zingen door de kamer.

En dan gaat plotseling de deurbel.

Nietsvermoedend loop ik naar de deur; het zal wel een verkoper zijn; en daar staat de ‘juf’ van de peuteropvang met een brede glimlach op haar gezicht. Ze heeft een cadeautje bij zich voor Puk, die sinds oktober naar de peuteropvang bij zijn toekomstige basisschool gaat.

“Kom binnen”, hoor ik mezelf zeggen.
Ze wijst nog even naar haar natte schoenen van het druilerige weer.
“Oh joh”, pleit ik, “dat maakt niets uit”. Ze loopt mee naar binnen en inééns zie ik ons huis door de ogen van een ander…óveral, maar dan ook écht óveral ligt wel iets. Van speelgoed tot dekens… en oh, gelukkig ook nog de stofzuiger (alsof dat nog geloofwaardig is). Hoezo heb ik haar binnen gevraagd?

”Oh sorry, ik zal de muziek even uitzetten. We houden een klein feestje. Het is hier wel écht een flinke bende.” (Oeps, grinnik)
“Oh daar kijk ik wel doorheen! Wat hebben jullie een leuk huis!” (Ja en dat meende ze nog ook 🤷🏽‍♀️😅).

Ondertussen probeer ik onze hond een beetje rustig te houden en mijn aandacht volledig op Puk te richten.
En dan zie ik waar het werkelijk om draait; de meerwaarde van dit mooie bezoek voor ons lieve zoontje!
Hij heeft zo’n moeite om zich veilig te voelen op school en zijn plek in te nemen. En nu komt de ‘juf’ gewoon bij hem op bezoek. Zij ziet hem in zijn natuurlijke omgeving. En nog belangrijker; wij lieten haar binnen in ons huis waar hij op zijn best is.

Je ziet hem met de minuut ontdooien.

En hoewel het bezoekje slechts 5 minuten duurde, heeft ze meer van hem gezien én gehoord dan hij in de 3 maanden voor de lockdown heeft laten zien.
Ik maakte me best zorgen om de start van de opvang, maar dit maakt zoveel goed. De juf is weer onderwerp van gesprek en hij heeft zelfs zin om weer te gaan spelen op ‘school’.

Wat ben ik ontzettend blij dat ik mijn belemmeringen niet de overhand heb laten nemen en haar binnen heb gelaten ondanks de bende van ons lockdown feestje. Vanuit veiligheid en vertrouwen heeft hij nu kunnen ervaren dat het oké is. Die bende doet er natuurlijk helemaal niet toe, hun geluk wel. En laat dat geluk nou net de reden zijn dat dit lockdown feestje überhaupt plaatsvond. En ons huis weerspiegelde dat op zijn best!

Ik ben een trotse mama die met veel plezier andere mama’s begeleid die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Dit doe ik door een mix van Creativiteit en Mindfulness toe te passen in mijn begeleiding. Wil jij van de stress en onzekerheid af die het mama zijn met zich meebrengt? Neem contact op om vrijblijvend de mogelijkheden te bespreken.